Bouffałowa Zofja (1837–1918), działaczka niepodległościowa, urodziła się w pow. rzeżyckim jako córka ziemian Marcinkiewiczów; kształciła się w Wilnie. Wyszła zamąż za Hipolita B., sędziego powiatowego, pozbawionego za swe patrjotyczne zachowanie się w r. 1863 stanowiska. Około r. 1880 wstąpiła B-a do warszawskiej organizacji »Proletarjat«; wkrótce aresztowana, po dziesięciomiesięcznem więzieniu została zesłana na Syberję, do Surgutu. W Wilnie osiadła w r. 1895 i weszła w kontakt z kierownikami tajnej pracy oświatowej wśród sfer rzemieślniczo-mieszczańskich. Trudniła się rozpowszechnianiem nielegalnych wydawnictw, a w szczególności »Ligi Narodowej«, »Przeglądu Wszechpolskiego« i »Polaka«, oraz pism PPS. »Przedświtu« i »Robotnika«. W tym kolportażu szczególnie były B-ej pomocne drowa Ter. Ciszkiewiczowa i inż. Śniegocka z Warszawy. Niezależnie od tej pracy zajmowała się też B-a działalnością społeczno-oświatową, tj. tajnem nauczaniem i opieką nad biedną dziatwą szkolną. Córką jej była znana działaczka oświatowa w Małopolsce, Marja Wysłouchowa (ur. 1859). B. zmarła w Wilnie 25 IX 1918. Staraniem byłych uczniów i niektórych działaczy społecznych wileńskich ufundowano jej tablicę pamiątkową na ścianie wewnętrzenej bramy wileńskiego cmentarza pobernardyńskiego, oraz nagrobek.

Lucjan Uziębło